Week 25 & week 26 - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Anne Bastiaansen - WaarBenJij.nu Week 25 & week 26 - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Anne Bastiaansen - WaarBenJij.nu

Week 25 & week 26

Blijf op de hoogte en volg Anne

04 Juli 2016 | Kenia, Kisumu

De rest van week 25 is allemaal vrij vlotjes verlopen,  het was natuurlijk allemaal wel heeel erg wennen op stage. Nien en ik hebben er alleen wel voor gekozen om samen in een klas te zitten want dan kunnen we samen kijken wat we kunnen doen en wat mogelijk is.
De dinsdag ik rond kwart over 8 bij mijn klas maar er was daar niemand alleen de kinderen, na 10 min wachten ben ik gaan rond kijken waar de docent was maar die kon ik nergens vinden dus toen ben ik maar naar nina der klas gegaan. Tussen door ben ik nog eens wezen kijken maar er was nog niemand, rond 9 uur ben ik weer terug gegaan en toen was er eindelijk iemand. Toen ik in de klas zat was de docent weer ineens verdwenen, daarom hebben nien en ik die middag besloten dat we maar samen bij de special klas zouden gaan zitten.
Die zelfde middag hebben nina en ik bij klas 6 gezeten, want smiddags mogen we bij de andere klassen een kijkje nemen.
Om kwart voor 4 kwam sammy ons weer ophalen.

Op vrijdags zijn wij altijd vrij, en omdat we graag wat wouden ondernemen en wat sportiever wouden zijn hadden we besloten dat we ee monckey rock wouden gaan beklimmen. Sarah en francis zouden met ons mee gaan want francis heeft altijd groepen begeleid als gids tijdens deze beklimming.
Om 7 uur stond de wekker want ze zouden rond 8 uur bij ons zijn, maar dat werd natuurlijk weer wat later hahahaha. Rond half 10 zijn we bij ons vertrokken naar de berg. Na een ritje van 40 min  en onderweg nog een band moeten verwisselen kwamen we dan eindelijk bij de berg aan waar we al 8 weken tegen aan keken.
De tocht kon beginnen!!
Nouwww wij hebben t wel geweten, want wat was dit pittig zeg!!! Het was vanaf t begin al gelijk klik werk zo stijl dat t was, en omdat wij natuurlijk niet echt heel veel lichaamsbeweging hebben gehad in deze 8 weken was het nog 10 keer zwaarder.
Na een flink stuk geklommen te hebben kwamen we bij de rivier aan, daar hebben we even lekker gelucht en pootje gebaden. Nadat we allemaal weer fit waren zijn  we weer verder gegaan, dit stuk was gelukkig wat minder stijl als t eerste dus dit liep een stuk fijner. Na nog een wandeling van ongeveer 2 uur waren we dan toch echt boven! En wat was dit mooi zeg!!! Echt ik was gelijk weer heel de tocht vergeten toen ik het uitzicht zag. We waren allemaal zo trots op me kaar want dit hadden wij toch maar eens eventjes gedaan!
Na heerlijk van t uitzicht te hebben genoten zijn we rond 3 uur gaan dalen, het dalen viel voor de een wat meer tegen als de ander maar Met onze samenwerking en ons groepsgevoel lukte het natuurlijk gewoon om beneden te komen. Het was een letterlijke tocht van bloed zweet en tranen!
Na een heeeeeerlijke duik in t zwembad en een lekkere douche zijn we een hapje gaan eten bij mon amy.
Zaterdags hebben we allemaal natuurlijk heeerlijk uitgeslapen want we waren allemaal echt uitgeput. De rest van de dag hebben we lekker weinig gedaan, eerst een hapje gegeten bij java house en daarna lekker aan t zwembad gelegen.
Zondags ochtend hebben nien en ik lekker aan t zwembad gelegen, rond 2 uur zijn we met zn alle naar mon amy gegaan want we hadden daar met sarah en mariëlle afgesproken om een lekker ijsje te eten.

Week 26

Maandag
Vandaag begonnen we aan onze 2de week stage. Toen we aan kwamen op stage kwam er een docent naar ons toe om te zeggen dat ze op maandag ochtend altijd de keniaanse vlag op hijsen. Hij vertelde der bij dat ze dit deden omdat ze weer een nieuwe week begonnen waarin behulpzaamheid en vrede boven aan staat. Toen we er naar toe liepen zagen we dat alle meisjes en jongens allemaal netjes in een rij stonden, het was een soort ceremonie want het werd allemaal heel zorgvuldig gedaan het vlag hijsen. Een meisje mocht de vlag op hijsen en tijdens dat waren de andere kinderen aan het zingen en aan t klappen. Daarna werd er nog in t keniaans nog een verhaal verteld. Dit was erg bijzonder om mee te maken want in Nederland gebeurt zoiets dus echt niet.
Toen iedereen daarna weer in de klas was hebben we de cijfers van 1 t/m 10 gedaan met de kinderen. Nien en ik moesten in de Schriftjes van de kinderen kleine opdrachtjes maken dat betrekking had met de cijfers. Toen de kinderen klaar waren mochten wij dit ook weer nakijken, tijdens het nakijken zie je pas hoe groot het niveau verschil is in de klas.
Toen we dinsdags rond 8 uur in de klas kwamen was er nog geen docent, de kinderen waren er allemaal al wel. Toen de huismoeder binnen kwam om 2 kinderen te brengen vroeg ze of wij anders niet even les wouden geven, dus toen ging nina met de kinderen de nummers van 1t/m5 doen.
Rond half 9 kwam de juffrouw en die was erg blij dat we al begonnen waren.
Rond de thee pauze was er een voorlichting van blue band over hoe belangrijk ontbijten was.
Toen nien en ik donderdag middag over het terrein aan het rond lopen waren vroegen 2 kinderen of we mee wouden voetballen, wij hadden zo iets van waarom niet. Nadat we een musungu team hadden ( alleen nien en ik dus haha) en een team met 4 andere kinderen konden we beginnen, wat hadden die kinderen een lol hahahaha. Na een paar minuten kwamen er ook andere kinderen en die wouden natuurlijk bij nien en mij, met deze kinderen erbij ging t natuurlijk een stuk beter met ons team haha.
Rond kwart voor 4 kwam sammy ons weer ophalen, we hadden rond 4 uur afgesproken met een vrouw van victory in de stad om stofjes te kopen want zij zou met ons stofjes kopen om jurken voor ons te maken.
Ben echt heeel benieuwd hoe mijn jurk gaat worden.

Vrijdags stond de wekker alweer erg vroeg want we zouden om 7 uur worden opgehaald met een busje om naar lake nakuru tegaan. De rit zou ongeveer 4 uur duren dus dit werd weer een lange rit. Onder weg bedacht sarah ( die ging met ons mee dit weekend) dat een vriendin van haar eens had verteld dat er een heel mooi project zit dicht bij nakuru, en omdat wij die middag toch nog tijd hadden zijn wij naar dat project gegaan. Bij aankomst reden we over een groot erf heen langs de weilanden met echte Nederlandse koeien en bloemenvelden, toen we bij het huis aankwamen stond er een blanke vrouw al op ons te wachten want sarah had al gebeld dat wij er aan zouden komen. T project heet kenana knitters, ze bestaan al een aantal jaar maar ze zijn pas echt sinds de laatste 5 jaar echt actief buiten  kenia, ze 5 jaar geleden ongeveer begonnen met 20/30 vrouwen dat is al uitgegroeid naar 560. De vrouwen maken van het zelf gekleurde wol ( gebeurd ook op de boerderij daar) of geïmporteerd katoen knuffels, vloerkleden, pantoffels... echt van alles maken ze. Omdat de vrouwen natuurlijk gewoon thuis voor het huishouden En de kinderen moeten zorgen mogen ze de bestellingen die gemaakt moeten worden mee naar huis nemen, en wanneer een knuffel of de bestelling bijna af is dan komen ze naar de boederij om de bestlling af te maken. Vaak nemen ze dan ook de kleinste kinderen mee want er is een ruimte speciaal ingericht voor de kinderen zodat ze gewoon kunnen spelen en slapen. De vrouwen krijgen per ding dat ze maken betaald, en omdat de bestellingen momenteel heeel de wereld over gaan moet er veel gemaakt worden dus de vrouwen krijgen dan ook weer meer werk. Maar omdat ze geen datum geven wanneer een bestelling word geleverd hebben de vrouwen dus gewoon de tijd om een knuffel heel mooi netjes aftewerken en krijgen dus ook de kans om de knuffel te maken met veel plezier.
Het is best wel lastig uit te leggen hoe goed en geweldig dit project is, dus als je er meer over wilt lezen Google t want t is echt de moeite waard!
Na we een rondleiding en alles hadden gehad zijn we weer verder gereden, na iets minder als een uurtje kwamen we aan bij mali saba camp ( de plek waar we gingen verblijven). Mannn wat een uitzicht hadden we hier! We keken uit over een krater en een heeeel mooi dal. We werden verwelkomt met een mango sapje en een rondleiding over het camp, wat een luxe hadden we weer want we hadden een zwembad heeeeerlijke bedden en een warme douche.
Na dat we onze tassen hadden gedropt deden we snel onze bikini aan om nog even van de zon te kunnen genieten aan t zwembad.
Savonds kregen we een 3 gangen menu geserveerd, t was net vakantie haha maar dan duurde t maar 2 dagen.
De volgende ochtend zijn we om half 8 aan ontbijten want onze chauffeur zou ons rond half 9 oppikken om naar nationale park nakuru te gaan, rond half 10 waren we in t park. Wat heb ik weer genoten van de dieren die je tegen komt en van het schitterende uitzicht! Al voor de zoveelste keer nu een zeebra zien verveelt echt niet want t blijven super mooie beesten, met alle dieren trouwens.
Rond 2 uur zijn we weer terug naar kisumu gereden, deze rit duurde toch een beetje te lang voor mijn kontje maar rond 6 uur kwamen we gelukkig weer aan bij ons appartement. Na een heerlijke douche kwam  ons eten want dat hadden we onderweg al besteld.
Zondags zijn we even snel om boodschappen gegaan om weer optijd aan t zwembad te kunnen liggen hahaha
Verder hebben we die dag heel de dag daar gelegen, rond half 7 zijn we uit eten gegaan want we hadden niet echt veel zin om te koken die avond en om t weekend maar weer is goed af te sluiten.

  • 05 Juli 2016 - 22:10

    Johannie:

    Leuk al die lange ritten maar je krijgt er wel wat voor terug. Wel leuk zo'n bergje beklimmen, jeetje wel knap hoor, ga je nu ook een berg beklimmen in oostenrijk. Die keniaanse tijden, ga je die hier ook aanhouden, ik hoop het niet.Anne ik wens je nog een fijne tijd en veel plezier. Groetjes

  • 06 Juli 2016 - 22:08

    OMA:

    Het blijft me verbazen wat jij allemaal mee maakt. Wat een lef om zo,n berg te beklimmen, maar je hebt
    maar mooi allemaal mee gemaakt. Nu op naar het volgende avontuur. Jij zult wel bruin zijn van al dat
    zonnen en zwemmen geniet er maar lekker van.gr Oma

  • 07 Juli 2016 - 19:50

    ANNA:

    HOI ANNE wat een mooie reis en dan zo,n berg te beklimmen super hoor !!!!weer fijn genoten van je reis verslag heel veel succes geniet er van lieve groetjes ome Gerard en tante ANNA x x

  • 14 Juli 2016 - 21:59

    OPA EN OMA:

    hallo anne weer een geweldig verslag Jullie zijn wel sportief bezig hoor en wat zullen je veel te vertellen
    hebben als je terug thuis zijn Sorrie voor mijn late reactie maar we zijn je niet vergeten hoor Veel liefs van opa en oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

hallo, ik ben anne bastiaansen, ik ben 19 jaar en doe de opleiding verzorgende ig en maatschappelijke zorg. in mei vertrek ik voor 3 maanden naar kenia voor mijn buitenlandse stage. deze reis zal ik met nog 3 andere gezellige meiden maken. wij zullen onze reis starten in Rangala en eindigen in Kisumu. om mijn reis met iedereen te kunnen delen, zal ik voor jullie mijn reis verslagen bijhouden op deze site. veel lees plezier!!

Actief sinds 26 April 2016
Verslag gelezen: 188
Totaal aantal bezoekers 8045

Voorgaande reizen:

26 April 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

01 Mei 2016 - 30 Juli 2016

mijn buitenlandse stage naar kenia

Landen bezocht: